Inspiracje/Malarstwo

Inspiracje- sztuka czy kicz?

Julianne Moore- Harpers Bazaar 2008 / John Currin "The Cripple" 1997

Julianne Moore- Peter Linderbergh dla Harper’s Bazaar 2008 / John Currin „The Cripple” 1997

Malarstwo potrafi inspirować- zarówno fotografów, grafików jak i projektantów czy szefów kuchni. Jest to niewątpliwie godne podziwu, jednak należy się zastanowić, gdzie są granice takich inspiracji. Czy w ogóle można mówić o jakichś granicach, których nie wypada przekraczać?

Całkiem popularne, a na pewno budzące swego rodzaju podziw, są próby odtwarzania obrazów na zdjęciach, przy pomocy modeli oraz rekwizytów łudząco podobnych do tych przedstawionych na płótnie.

Edward Hopper- The Automat- 1927/ Zdjęcie: Joel Peter Witkin

Edward Hopper- The Automat- 1927/ Zdjęcie: Joel-Peter Witkin

Projektanci także posunęli się do korzystania z dzieł sztuki, w celu oryginalnego zaprezentowania swoich ubrań. Niektóre propozycje faktycznie są udane, jednak nasuwa się na myśl pytanie- czy  aby na pewno używanie dzieł wielkich malarzy do propagowania linii ubrań czy stylu ubierania się jest aby na pewno na miejscu? Tego typu sesje fotograficzne można znaleźć np. w magazynie Vogue, czy w T Magazine. Moją ciekawość budzi fakt, że zarówno w jednym jak i drugim piśmie można znaleźć inspiracje twórczością Egona Schiele, dość kontrowersyjnego austriackiego malarza. O ile sesja dla Vogue mnie nie razi, tak patrząc na zdjęcia modeli w T Magazine- jestem załamana. Schiele słynął z ekstrawaganckiego stylu bycia, na granicy poprawności politycznej, a to, co zaprezentował Eric Nehr, nie ma nic wspólnego z jego twórczością. Kompozycje są zdecydowanie za grzeczne i zupełnie nie oddają charakteru obrazów artysty.

Egon Schiele- Seated Woman with Bent Knee 1917

Egon Schiele- Seated Woman with Bent Knee 1917/  Peter Lindbergh dla Harper’s Bazaar

Eric Nehr dla T Magazine

Eric Nehr dla T Magazine

Można odnieść wrażenie, że pomysłodawca tej sesji nie miał pojęcia o charakterze prac Egona Schiele

Można odnieść wrażenie, że pomysłodawca tej sesji nie miał pojęcia o charakterze prac Egona Schiele

Węgierska artystka, Flora Borsi, posunęła się o krok dalej. Ona także odtwarza to, co artyści przedstawili na obrazach, jednakże w sposób bardziej dosłowny. W swoich pracach prezentuje, jak w rzeczywistości wyglądaliby ludzie z obrazów takich mistrzów jak Modigliani czy Hausner. Komputerowo przerabia fotografowanych ludzi w taki sposób, aby upodobnić ich proporcje ciała do tych, prezentowanych na płótnach mistrzów. Trochę przerażający, aczkolwiek ciekawy eksperyment.

Amadeo Modigliani-Portrait of a Polish Woman- 1919

Amadeo Modigliani-Portrait of a Polish Woman- 1919

Pablo Picasso- Woman With A Green Hat

Pablo Picasso- Woman With A Green Hat

Rudolf Hausner- Gelber Narrenhut 1955

Rudolf Hausner- Gelber Narrenhut 1955

Inną drogę obrała Alexa Meade, a mianowicie zrobiła coś zupełnie przeciwnego niż wcześniej wspomniani współcześni artyści. Postanowiła przenieść prawdziwych ludzi w świat obrazów. Umiejętnie malując ciała modeli oraz ich otoczenie sprawia, że postać staje się dziełem sztuki. Poprzez odpowiednie sfotografowanie instalacji, widzowi może się wydawać, iż patrzy na zdjęcie obrazu olejnego.

alexameade1

alexameade

alexa9

alexa10

alexa7

alexa8

alexa5

alexa6

Na koniec proponuję obejrzeć świetnie zrobiony teledysk zespołu Hold Your Horses. Czy jesteście w stanie rozpoznać wszystkie zamieszczone w nim obrazy? Czekam na Wasze komentarze!

Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie z Twittera

Komentujesz korzystając z konta Twitter. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s